เมื่อผู้คนเริ่มมีอายุขึ้น มักหันมาใช้ชีวิตแบบ "ลดทอน" ด้วยการละทิ้งสิ่งที่ไม่จำเป็นและนิสัยที่ไม่มสำคัญ ซึ่งสามารถช่วยลดการสิ้นเปลืองและสร้างความสงบในชีวิตได้มากขึ้น ล่าสุด คุณโอดาเค มิยโอะ ที่เป็นที่ปรึกษาด้านการจัดเก็บและเป็นนักเขียนจากญี่ปุ่น ได้แบ่งปันประสบการณ์การใช้ชีวิตเดี่ยวในวัย 50 ปี โดยได้ตัดสินใจที่จะละทิ้งพฤติกรรม 5 อย่างที่เคยทำ ซึ่งช่วยให้ชีวิตของเธอกลับมาสู่ความเรียบง่ายและทำให้รู้สึกดีใจที่ได้ทำเช่นนั้น

หนึ่งในพฤติกรรมที่เธอได้เลิกก็คือ "บัตรสะสมคะแนน" ในอดีต เธอมักจะรอคอยโปรโมชั่นจากร้านค้าและซื้อของเพราะมองว่ามันคุ้มค่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการซื้อของผ่านช่องทางออนไลน์ ที่มักมีแคมเปญสะสมคะแนนคืน การซื้อของครั้งใหญ่ ๆ เพื่อทำให้ได้ถึงเกณฑ์การส่งฟรีทำให้เธอต้องซื้อของเพียงเพื่อให้ถึงยอดนั้น ส่งผลให้ของใช้ในบ้านที่มีจำนวนมาก แต่เมื่อเธอสังเกตว่าเป็นเพียงคนเดียวจึงทำให้ไม่สามารถบริโภคอาหารได้หมด ส่งผลให้ต้องยอมทิ้งอาหารที่หมดอายุไป

จากนั้นเธอจึงตั้งใจที่จะไม่เข้าร่วมกิจกรรมสะสมคะแนนอีกต่อไป ซึ่งตอนนี้เธอเปลี่ยนมาซื้อเฉพาะในสิ่งที่จำเป็นเท่านั้น ทำให้ไม่เกิดการสะสมของใช้ภายในบ้านอีกต่อไป การจัดการกับข้าวของต่าง ๆ ในบ้านจึงง่ายขึ้นอย่างมาก

อีกหนึ่งพฤติกรรมที่เธอเลิกทำก็คือ "การช็อปปิ้งในช่วงฤดูกาลลดราคา" ซึ่งในอดีต เธอหมั่นตั้งตารอการลดราคาที่มาพร้อมกับฤดูกาล แต่การซื้อเสื้อผ้าในช่วงนี้มักจะเป็นสิ่งที่ไม่ได้ใช้งานหรือเพียงใส่ไปไม่กี่ครั้งแล้วก็ถูกทิ้งไว้ เธอระบุว่าบรรยากาศการส่งเสริมการขายมักทำให้คนรู้สึกผ่อนคลายเกินไป จึงเผลอโอนอ่อนตามความคิดว่าเป็นการซื้อที่คุ้มค่า ส่งผลให้เธอซื้อของที่ไม่จำเป็นเกินไป เมื่อเธอตระหนักถึงจุดนี้ จึงเริ่มที่จะไม่เดินเข้าไปในงานลดราคาที่ไม่จำเป็นแล้ว รวมถึงเรียนรู้ที่จะซื้อเฉพาะในสิ่งที่ต้องการจริง ๆ เท่านั้น

สามคือ "การรับของแจกฟรี" ที่เกิดจากการที่บ้านของเธอเริ่มมีของแจกฟรีจากกิจกรรมต่าง ๆ ที่สะสมไว้ ในความคิดที่ว่า "เป็นของฟรี ก็ต้องรับไว้" ส่งผลให้จำนวนภาชนะในบ้านเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ โดยที่แทบไม่มีการนำกลับมาใช้ใหม่ ซึ่งทำให้เกิดปัญหาเรื่องการจัดการกับสิ่งของเหล่านั้น เมื่อเธอรับรู้ถึงปัญหานี้ จึงไม่ให้ความสนใจกับสิ่งของแจกฟรีที่ไม่จำเป็นอีกต่อไป

นอกจากนี้ เธอยังได้ตัดสินใจเลิก "เปิดทีวีแบบไม่คิด" ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่เธอทำเมื่อกลับถึงบ้าน นึกถึงการที่ทีวีมัก จะมีการโฆษณาสินค้าหรือ "ผลิตภัณฑ์เซลล์" ใหม่ ๆ ที่สามารถกระตุ้นความสนใจในการช็อปปิ้งได้ โดยเธอก็ไม่สามารถควบคุมความรู้สึกเฉพาะการเห็นของที่น่าสนใจเหล่านั้น ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะหยุดการเปิดทีวีโดยไม่คิดไปได้เลย

สุดท้ายคือความเข้าใจผิดเกี่ยวกับ "การใช้ชีวิตอย่างมีความสำคัญ" ที่เกิดจากความพยายามในการทำอาหารและเตรียมกล่องข้าวเอง ซึ่งเป็นแนวทางที่ได้รับความนิยมในโซเชียลมีเดียในเวลานั้น แม้ว่าในตอนแรกเธอจะตั้งใจถ่ายทอดเรื่องราวการใช้ชีวิตอย่างมีความสำคัญ แต่สุดท้ายกลับรู้สึกเหนื่อยเพราะการต้องทำเพียงเพื่อให้คนอื่นเห็น ทำให้เมื่อเธอนั่งจดสิ่งที่จริง ๆ ต้องการพบว่าการใช้ชีวิตให้มีคุณภาพนั้นไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด เธอจึงเลือกที่จะละทิ้งการใช้ชีวิตในแบบนั้นไป

เมื่อเธอละทิ้งพฤติกรรมที่ไม่จำเป็นมากขึ้น ชีวิตของเธอกลับง่ายขึ้น สิ่งที่ไม่จำเป็นที่ถูกตัดออกไปจะทำให้ชีวิตมีกระบวนการต่าง ๆ ที่เบาและง่ายขึ้นมาก ในสถานการณ์เช่นนี้ งานบ้านก็จะง่ายดายมากขึ้นเช่นกัน

ข้อมูลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องอาจพบได้ที่เว็บไซต์ที่เสนอการจัดการชีวิตในแนวทางที่เรียบง่าย โดยเนื้อหาในวันนี้ถูกจัดเก็บจากแหล่งข้อมูลเดิมที่เชื่อถือได้

ข้อมูลอ้างอิง / 50歳からの持ちすぎない暮らし